Γιατί τα ωραία να κρατάνε τόσο λίγο...

Γιατί τα ωραία πράγματα κρατάνε πάντα λίγο; Όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί πολλές φορές... Αρκετές απόψεις έχουν επικρατήσει σχετικά με αυτό το ερώτημα. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο χρόνος είναι σχετικός και αισθανόμαστε πως κυλάει με διαφορετικούς ρυθμούς όταν ζούμε κάτι ωραίο σε σχέση με κάτι άσχημο. Κάποιοι άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως η ανθρώπινη φύση είναι τόσο άπληστη που μας κάνει να μην ευχαριστιόμαστε με τίποτα και η ευτυχία μας να κρατάει μόνο λίγο.

Αναμφίβολα όταν ζούμε κάτι που μας ευχαριστεί, δεν θέλουμε να τελειώσει ποτέ. Επειδή όμως τίποτα δεν κρατάει για πάντα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα συμβεί κάτι που θα είναι έστω και λίγο πιο άσχημο από αυτό που ζούσαμε.

Δεδομένου ότι η συχνότητα των θετικών είναι πολύ μικρότερη από εκείνη των αρνητικών γεγονότων (συνεπάγεται από τους νόμους του Μέρφυ),νομίζουμε ότι το ωραίο κρατάει λίγο επειδή έρχεται σπανιότερα.

Στεναχωριόμαστε γιατί δεν κράτησε πολύ και αφήνουμε να περάσουν από δίπλα μας πολλά όμορφα πράγματα (ίσως και πιο όμορφα από αυτά που έχουμε ήδη ζήσει) χωρίς να τους δίνουμε την απαραίτητη σημασία. Αυτό έχει σαν φυσικό επακόλουθο να μειώνουμε ακόμα περισσότερο την συχνότητα εμφάνισης τους και στην ουσία να μην είμαστε απόλυτα ευτυχισμένοι.

Τελικά ίσως τα ωραία τελειώνουν νωρίς για να αρχίσουν πάλι, αρκεί να είμαστε εκεί να τα δούμε να αρχίζουν από την αρχή...

Το κείμενο αυτό το έγραψε, και μας έκανε την τιμή να μας επιτρέψει να το αναρτήσουμε, η Δήμητρα Σ.! Ευχαριστούμε θερμά!