Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Σπάει η Κλωστή

Σπάει η κλωστή
σε μια σκέψη της στιγμής.
Ένα αστέρι η μοναξιά,
σε βυθίζει και απλώς πας.


Φωνάζεις μα δεν ακούει κανείς,
και τότε τρέχεις να σωθείς.
Παλεύεις με κύματα φωτιάς,
και καίγεσαι μονομιάς.


Μία θάλασσα βοής
σε πνίγει σε κάνει να χαθείς.
Ένα σωσίβιο ζωής
ψάχνεις μάταια να βρεις.


Φοβερή φαίνεται στο σκοτάδι η σκιά,
μα φοβάσαι και μόνο κοιτάς.
Σπάει η κλωστή
σε μια σκέψη της στιγμής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε μας...