Πόντιος της Αυστραλίας εξάγει ρούχα στην Κίνα

Κι όμως δεν είναι ανέκδοτο... Με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ρουχισμού να έχουν κλείσει τα εργοστάσιά τους στην Αυστραλία και να έχουν μεταφέρει τις μονάδες παραγωγής στην Κίνα, ένας δραστήριος Πόντιος της Μελβούρνης, όχι μόνο άντεξε στον ανταγωνισμό των κινέζικων ειδών ρουχισμού που καλύπτουν την αυστραλιανή αγορά, αλλά αποφάσισε να εξάγει τα δικά του προϊόντα στη μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα του κόσμου.

Στην 50η επέτειο του γάμου με τη σύντροφό του Μαρία, παρουσία εκατοντάδων ομογενών, παρουσιάστηκε η ζωή του Τάσου Τσεπραϊλίδη.

“Η επέτειος 50 χρόνων συζυγικής ζωής αποτελεί σημαντικό σταθμό στη ζωή κάθε ζευγαριού. Όταν κατά την χρονική αυτή περίοδο το ζευγάρι πήρε το δρόμο της ξενιτιάς με δύο μικρά παιδιά, αγωνίστηκε να ορθοποδήσει στο άγνωστο τότε κοινωνικό περιβάλλον, και μέσα σε λίγα χρόνια κατόρθωσε να ιδρύσει μια αξιόλογη βιομηχανική μονάδα στον πολύ ανταγωνιστικό χώρο της υφαντουργίας, και παράλληλα να αναπτύξει μια αξιόλογη φιλανθρωπική δραστηριότητα, και να προβεί στην εκτέλεση σημαντικών έργων υποδομής στο χωριό του, τότε η επέτειος των 50 χρόνων δεν αποτελεί μόνο γεγονός για εορτασμό σε κλειστό οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και αφορμή για μια γενική αποτίμηση της εν γένει προσφοράς του.

Στην περίπτωση του Τάσου και της Μαρίας οι ποικιλότροπες πράξεις προσφοράς τους χαρακτηρίζονται από έμπρακτη χριστιανική πίστη και ηθική, γνήσια φιλάνθρωπα αισθήματα και ανιδιοτελή φιλοπατρία. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την ιδιαίτερη ευαισθησία τους που εκπηγάζει από την ποντιακή καταγωγή τους, και που εκδηλώνεται με διάφορες πράξεις συμπαράστασης στα ποντιακά σωματεία”, σημείωσε μεταξύ άλλων ο ομογενής ελληνιστής, Κυριάκος Αμανατίδης.

To 1964, ο Τάσος και η Μαρία Τσεπραϊλίδη, με τα δυο παιδιά τους πήραν την απόφαση να ακολουθήσουν την πορεία που είχαν πάρει πριν από δύο χιλιάδες χρόνια συμπατριώτες τους προς την Αυστραλία. Με ένα ακόμα παιδί να έρχεται στη ζωή τους, τα πρώτα χρόνια ο Τάσος δούλεψε σκληρά σε εργοστάσια, συχνά σε δουλειές με βραδινές βάρδιες. Ωστόσο, εκεί που διέφερε από τους περισσότερους ήταν η αποφασιστικότητά του να δημιουργήσει μια δουλειά δική του, έστω και κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Θα περάσουν σχεδόν 20 χρόνια και ο Τάσος θα δημιουργήσει το 1987 το υφαντουργείο “Ktena Knitting Mills” με εξειδίκευση στην παραγωγή μάλλινων εσωρούχων. Οι εγκαταστάσεις γρήγορα αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και η επιχείρηση μεταφέρθηκε σε ένα ιδιόκτητο σύγχρονο εργοστάσιο στο Φίτζροϊ.

Τα προϊόντα της επιχείρησης του Τάσου και της Μαρίας, εκτός από τη μεγάλη ζήτηση που έχουν στην Αυστραλία, εξάγονται σε περισσότερες από 20 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Κίνα. Δίκαια, το 2002, το υφαντουργείο Ktena Knitting Mills απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Ethnic Business Awards» που διοργανώνει ετησίως η Εθνική Τράπεζα της Αυστραλίας.

Φιλανθρωπικές πράξεις

Μετά τους βομβαρδισμούς πόλεων της Σερβίας από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ το 1999, η επιχείρηση «Ktena Knitting Mills» έστειλε ρουχισμό στο Πατριαρχείο της Σερβίας, αξίας 30.000 δολαρίων, και λίγο αργότερα βοήθησαν τα θύματα του πολέμου στη Βοσνία με την αποστολή ρουχισμού. Μετά το σεισμό που έπληξε την Αττική, το 1999, έστειλαν 4.000 μάλλινες ισοθερμικές φανέλες.

Ο Τάσος και η Μαρία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως ευεργέτες του χωριού τους, καθώς με δικά του έξοδαφρόντισαν για την αναστήλωση της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου, που είχε καταρρεύσει, και το χτίσιμο καμπαναριού, για την ύδρευση και για τον εξηλεκτρισμό του χωριού, και τον εξωραϊσμό των κοινόχρηστων χώρων. Αποτέλεσμα αυτών των έργων ήταν το ξαναζωντάνεμα του χωριού στις μεγάλες γιορτές και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Πηγή