Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Έτσι θα σας πάμε!!!


Ο ρινόκερος του διαδικτύου ήρθε φουριόζος, έτοιμος να τα σπάσει όλα!!! Με την εμπειρία που έχει πλέον αποκτήσει θα ασχοληθεί με όλα... από σημαντικά θέματα της επικαιρότητας μέχρι αθλητισμό και από φιλοσοφίες μέχρι και ανέκδοτα. Σκοπός του να διασκεδάσει, να ψυχαγωγήσει, να κρίνει και να προβληματίσει.

Προσοχή μόνο μην τον θυμώσετε!!!
Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Αφιέρωμα στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου


Ο Παπακωνσταντίνου είναι σίγουρα μία από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού ροκ και της ελληνικής μουσικής σκηνής γενικότερα. Μέσα από τα τραγούδια του αγαπήσαμε, πονέσαμε, αντιδράσαμε, ζήσαμε... Πρόκειται για έναν τραγουδιστή που τον νιώθουμε δίπλα μας. Είναι ο Βασίλης.

Βιογραφία

Στις αρχές του καλοκαιριού του 1950 (21 Ιουνίου θα 'τανε) σε ένα χωριό της Αρκαδίας κοντά στη Μεγαλόπολη που το λέγανε Βάστα γεννήθηκε ένα μωράκι που αργότερα το ονόμασαν Βασίλη και έμελλε να γίνει το ίνδαλμα για πολλούς Έλληνες. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε εκεί (έως τα 7 του) και μερικές εμπειρίες του απ΄ αυτά τις έκανε τραγούδια, όπως τη "Σφεντόνα".

Στα 12 του χρόνια πήρε την πρώτη του κιθάρα. Αργότερα επειδή του άρεσε η μουσική συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα της εποχής όπου έκανε και τα πρώτα του μουσικά βήματα. Το πρώτο του συγκρότημα το ονόμασε CROSSWORDS όπου τραγουδούσαν σε Ιταλικό στίχο σε διάφορα clubs.




Η εφηβεία του σημαδεύτηκε από το μουσικό και κοινωνικό ρεύματα της δεκαετίας του '60. Μίκης Θεοδωράκης, ροκ της αμφισβήτησης, παγκόσμια φιλειρηνικά και απελευθερωτικά κινήματα, και μια Ελλάδα που προσπαθούσε βιαστικά να κλείσει πληγές και να αρχίσει να ελπίζει. Η Αριστερά επεδίωκε να στεγάσει και να δώσει προοπτική στις διάσπαρτες απογοητεύσεις μέσα από μια κουλτούρα ευαισθησίας και διεκδίκησης. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου την ακολούθησε χωρίς ποτέ να ενταχτεί σε κάποιο από τα κόμματα της.

Άρχισε να τραγουδάει έντεχνο ελληνικό τραγούδι. Το 1973 μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, πήγε στη Γερμανία - στο Μόναχο όπου συμμετείχε σε επιτροπές αντιδικτατορικού αγώνα, τραγουδώντας παράλληλα σε πολλά στέκια Ελλήνων φοιτητών και ομογενών.

Η πρώτη του σημαντική γνωριμία έγινε το καλοκαίρι του 1974, συναντώντας, στο Παρίσι, το Μίκη Θεοδωράκη. Η συνεργασία τους όμως έμελλε να αρχίσει δύο χρόνια αργότερα.

Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε ουσιαστικά την επαγγελματική του πορεία στο τραγούδι. Τραγούδησε σε μπουάτ και ηχογράφησε ένα μικρό δίσκο 45 στροφών. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στην ηχογράφηση του δίσκου του Μάνου Λοϊζου «Τα τραγούδια του δρόμου».


Το 1975 ηχογράφησε «Τα αγροτικά» του Θωμά Μπακαλάκου. Την ίδια εποχή γνώρισε δυο συνθέτες με τους οποίους συνεργάστηκε στενά στην πορεία του. Τον Μάνο Λοϊζο και τον Θάνο Μικρούτσικο. Δύο συνθέτες που σίγουρα κόμιζαν έναν φρέσκο ήχο στο ελληνικό τραγούδι. Χωρίς να ακολουθούν πιστά τα χνάρια του λαϊκού ή του έντεχνου, έγραψαν τραγούδια που, διατηρώντας το ήθος των τραγουδιών των σημαντικών προγενεστέρων τους συνθετών, ανίχνευσαν τους καινούργιους τρόπους για το τραγούδι της μεγάλης πόλης. Η ερμηνεία του Παπακωνσταντίνου ήταν ιδανική για να εκφράσει το δυναμισμό αλλά και τη λυρικότητα τους.



Το 1976 συνεργάστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το Μίκη Θεοδωράκη, στο δίσκο «Της εξορίας», και το 1978 ο συνθέτης τον επέλεξε για την παγκόσμια περιοδεία του. Τραγούδησε σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία. Στην Ελλάδα, συμμετείχε ενεργά σε εκδηλώσεις του νεολαιίστικου και του εργατικού κινήματος. Τραγούδησε σε απεργίες, συγκεντρώσεις και συναυλίες αλληλεγγύης κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Από εκείνη την εποχή, λίγο πριν το πέρασμα στη δεκαετία του "80, αρχίζει να εκδηλώνει τις επιρροές του από τη διεθνή ροκ μουσική σκηνή.

Ερμηνεύει τραγούδια με ήχο σαφώς πιο ηλεκτρικό και στίχο πιο αιχμηρό και πιο παρεμβατικό. Αυτό γίνεται σταδιακά, ξεκινώντας με. δύο δίσκους που κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του 80.


Ο πρώτος είχε ως τίτλο το όνομα του και περιλάμβανε τραγούδια του Αντώνη Βαρδή, και διασκευές τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου και του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Δεύτερος, το «Φοβάμαι»», με τραγούδια του Μάνου Λοϊζου, του Λάκη Παπαδόπουλου, του Γιάννη Ζουγανέλη και του Γιάννη Γλέζου, θεμελιώνουν και ορίζουν την μετέπειτα πορεία του μέχρι σήμερα.

Γνωρίστηκε με τον Νικόλα Ασιμο, και συμμετείχε στον πρώτο του δίσκο «Ο Ξαναπές» -ερμηνεύοντας δύο τραγούδια. Ο Ασιμος ήταν ο δεύτερος άνθρωπος, μετά τον Λοϊζο, που τον επηρέασε αρκετά με την ιδιότυπη προσωπικότητά του.

Το 1984 με την «Διαίρεση» ο καινούργιος ήχος του αποκρυσταλλώνεται πια. Το 1987 το επαληθεύει με τα «Χαιρετίσματα» , με τραγούδια δικά του, του Νικόλα 'Ασιμου, της Αφροδίτης Μάνου και του Χρήστου Τόλιου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 80, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αρχίζει να εδραιώνεται ως ένας κατ' εξοχήν "συναυλιακός" καλλιτέχνης.Θα λέγαμε ότι για πρώτη φορά, μετά τις μεγάλες συναυλίες της μεταπολίτευσης, τα γήπεδα ξαναγεμίζουν κόσμο. Τον Απρίλιο του 1985,16.000 θεατές συγκεντρώνονται στην πρώτη του μεγάλη προσωπική συναυλία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το επαναλαμβάνει τον Ιούνιο του 1986 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από τότε, οι συναυλίες του αποτελούν γεγονότα και σημεία αναφοράς της μαζικότητας. Το στοίχημα με τους μεγάλους χώρους κυρίως γήπεδα το κερδίζει κάθε χρόνο μέχρι σήμερα.


Ενώνει τρεις γενιές φίλων του, δημιουργώντας πάντα έναν ισχυρό πυρήνα ακροατών που αποτελείται κυρίως από αρκετά "μελετημένους" εφήβους. Το τέλος της δεκαετίας του 80 τον βρήκε να ερμηνεύει τα "σκληρά" τραγούδια του Κώστα Τριπολίτη, με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.

Μεσολάβησαν το «Χορεύω» και τα «Χρόνια Πολλά» και μετά το γύρισμα της καινούργιας δεκαετίας, τραγούδησε για δεύτερη φορά - μετά το 1978 στο «Σταυρό του Νότου»- Νίκο Καββαδία και Θάνο Μικρούτσικο.



Παρά το γεγονός ότι τα τραγούδια του τα τελευταία χρόνια ακολουθούν τον "ήχο" των μεγάλων χώρων, δε δίστασε να ηχογραφήσει δύο δίσκους με μελοποιημένα ποιήματα δύο εκ των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών. Το δίσκο «Καρυωτάκης» το 1984 και το «Φυσάει»» το 1993, με ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη και μουσική του Γιώργου Τσαγκάρη.
Ερμήνευσε πάλι Νικόλα Άσιμο το 1992 στο «Φαλιμέντο του κόσμου» και στα χρόνια της δεκαετίας του 90 κυκλοφόρησε τη «Σφεντόνα» το 1992 και το «Δε Σηκώνε»ι το 1994, με συνεργάτες του τους Αλκη Αλκαίο, Χριστόφορο Κροκίδη, Βασίλη Γιαννόπουλο, Σταμάτη Μεσημέρη, Αφροδίτη Μάνου, Οδυσσέα Ιωάννου, Μίνω Μάτσα.

Τον Απρίλιο του 1997 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο «Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ» και περιλαμβάνει τραγούδια του Νικόλα Ασιμου, του πρωτοεμφανιζόμενου Απόστολου Μπουλασίκη, του Σταμάτη Μησημέρη, του Γιάννη Ιωάννου, του Βασίλη Γιαννόπουλου, του Χριστόφορου Κροκίδη καθώς και το «Μάλιστα Κύριε» του Γιώργου Ζαμπέτα και του Αλέκου Καγιάντα.

Tον Ιανουάριο του 1999 κυκλοφόρησε ο δίσκος με τίτλο «Να με φωνάξεις» με τραγούδια του Βασίλη, του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Χριστόφορου Κροκίδη , Αποστόλη Μπουλασίκη σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Οδυσσέα Ιωάννου, Βασίλη Γιανόπουλου και Ιάκωβου. Αυλητή ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου κυκλοφορεί η «Θάλασσα στη σκάλα», δουλειά στην οποία για ακόμη μια φορά συνεργάζεται ο Βασίλης με τον Θάνο Μικρούτσικο σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου.

Ένα χρόνο αργότερα οι «Χαμένες Αγάπες» κάνουν την εμφάνισή τους στα ράφια των δισκοπωλείων. Ο Χριστόφορος Κροκίδης, στενός συγεργάτης του Βασίλη για 20 σχεδόν χρόνια υπογράφει τη μουσική και ο Βασίλης Γιανόπουλος τους στίχους. Ακολουθεί δυο χρόνια αργότερα, το 2002, το «Προσέχω Δυστυχώς» σε στίχους και μουσική του Μάνου Ξυδους.

Το 2003 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γιόρτασε τα 30 του χρόνια στη δισκογραφία με μια μοναδική συναυλία στην Πετρούπολη, όπου παρέα με 10.000 φίλους του μας θύμισε στιγμές από όλη του την μέχρι τότε πορεία του στο τραγούδι.



Το 2004 κυκλοφορεί το άλμπουμ «Φρέσκο Χιόνι». Περιλαμβάνει 13 τραγούδια σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή, Γιώργου Ανδρέου, Κώστα Λειβαδά, Νίκου Ζούδιαρη, Οδυσσέα Ιωάννου, Νίκου Ζιώγαλα και Μανώλη Φάμελου ενώ επίσης περιλαμβάνονται δυο διακσευές, μία του Οδυσσέα Ιωάννου με το «Σ’ αγαπάω ακόμα» καθώς και το «Πως να σωπάσω» σε στίχους Κώστα Κινδύνη και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου.

Τον Μάιο του 2005 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έδωσε μια εντυπωσιακή συναυλία στο Ηρώδειο με τη συνοδεία πολλών αξιόλογων μουσικών, της Femin Arte υπό την διεύθυνση του Γιώργου Γεωργιάδη και με την ενορχίστρωση του Νίκου Καλαντζάκου. Η συναυλία ηχογραφήθηκε και στα τέλη του ίδιου χρόνου κυκλοφόρησε σε διπλό cd και dvd.

Μάρτιος 2007 κυκλοφορεί ο δίσκος "Μετωπική" ο οποίος κρύβει μια σύγκρουση.Του ανθρώπου που με τέρμα τα γκάζια θα φεύγει προς την ελευθερία του και θα συναντάει την καλλιτεχνική του συνέπεια. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου συγκρούεται μετωπικά και δεν παθαίνει ούτε γρατζουνιά γιατί φοράει ζώνη ασφαλείας. Στη δισκογραφία «ζώνη ασφαλείας» είναι μόνο το ίδιο το υλικό σου. Στην προκειμένη περίπτωση και ζώνη ασφαλείας και αερόσακκοι είναι οι στίχοι του Γιώργου Κλεφτογιώργου και οι μουσικές των: Σοφία Βόσσου, Τάνια Κικίδη, Θανάση Τάσση, Λάκη Παπαδόπουλου, Ρουσσέτου Δημητρόγλου, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Αντώνη Βαρδή, Φίλιππου Πλιάτσικα, Μάνου Πυροβολάκη, Νίκου Κυπουργού.



Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, συμπληρώνοντας πάνω από τριάντα χρόνια στη δισκογραφία, έχει αποκτήσει σίγουρα το" σημάδι" του μεγάλου ερμηνευτή. Ταυτόχρονα ανήκει στους ελάχιστους καλλιτέχνες που συνδυάζει εκτός από την ευρεία αποδοχή, την ανθρώπινη αγωνία και την έμπρακτη συμμετοχή του στους καθημερινούς μικρούς ή μεγάλους πολέμους.

Ο λόγος του μετράει. Το τραγούδι του μετράει. Μετράει το μπόι μας και τα κουράγια μας για να μην χαλαρώνουμε. Μετατρέπει τις «ήττες»» μας σε τραγούδι. Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον να το τραγουδήσουμε...








Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Facebook: Ευχή ή Κατάρα;

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ένα από τα must της εποχής είναι το Facebook. Από τις πρώτες ερωτήσεις που κάνουμε πλέον στον άλλο είναι η "Έχεις Facebook;". Αν τύχει και πάρουμε μάλιστα αρνητική απάντηση κοιτάμε απορημένοι.

Δεν πρόκειται να αναλύσω εδώ τα θετικά της χρήσης της συγκεκριμένης υπηρεσίας (τα οποία είναι όντως αρκετά) και γενικώς των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, καθώς λίγο πολύ είναι γνωστά και κατανοητά. Άνετα χρησιμοποιείται για εμπορικούς και διαφημιστικούς σκοπούς καθώς επίσης και ως μέσον κοινωνικοποίησης. Η επαφή με άτομα από το παρελθόν μας είναι πλέον έυκολη υπόθεση -ένα μόλις search μακριά. Δεν πρόκειται επίσης να αναλύσω κινδύνους που δημιουργούνται και που ανακοινώνονται κατά διαστήματα στις ειδήσεις όπως παραδείγματος χάριν "είπαν οτι είναι διακοπές και τους κλέψανε" ή "ανέφεραν ευαίσθητες πληροφορίες και απολύθηκαν". Και αυτά είναι επίσης γνωστά.



Το θέμα το οποίο θέλω είναι θίξω είναι το εξής: που σταματά η χρήση του Facebook ως μέσου κοινωνικοποίησης και που αρχίζει να γίνεται αυτοσκοπός; Έχουμε φτάσει σε σημείο ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνουμε κάθε πρωϊ που ξυπνάμε, είναι να ανοίγουμε τον υπολογιστή και κατευθείαν να μπαίνουμε στο Facebook - συμπεριλαμβάνω και τον ευατό μου.

Ένας λόγος της πραγματικά τεράστιας επιτυχίας που έχει σημειώσει η εν λόγω υπηρεσία, είναι η δυνατότητα που προσφέρει μέσω διαφόρων applications να γνωρίζεις διάφορα καινούργια άτομα με σκοπό ως επι το πλείστον να φλερτάρεις και να επιβεβαιωθείς. Αυτό θα μου πεις γινόταν και παλιότερα με άλλες σελίδες, αλλά πλέον έχει εξελιχθεί. Ως ένα σημείο αυτό όχι μόνο δεν είναι κακο αλλά αντίθετα θεμιτό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είτε για τον ένα, είτε για τον άλλο λόγο, δεν έχουν την δυνατότητα να βγουν έξω να γνωρίσουν νέα άτομα οπότε και καταφεύγουν στο διαδίκτυο.



Τι γίνεται όμως όταν έχεις κάθε δυνατότητα και ικανότητα να βγείς έξω, να συναντήσεις κόσμο, να κοινωνικοποιηθείς, να φλερτάρεις face-to-face και τα απαρνιέσαι για να κάθεσαι μέσα στο σπίτι σου κολλημένος μπροστά στον υπολογιστή σου, μιλώντας με άτομα άγνωστα. Κάποτε ο κόσμος τελείωνε την δουλειά του ή τα μαθήματά του, και ανυπομονούσε να δει τους φίλους του και την σχέση του. Τώρα ανυπομονούμε να πάμε σπίτι, να καθήσουμε στην καρέκλα μας και να κολλήσουμε μπροστά στην οθόνη μέχρι να πάμε για ύπνο. Σιγά σιγά αντικαθιστούμε το live όλο και περισσότερο με το virtual. Σιγά σιγά αντικαθιστούμε τους πραγματικούς μας φίλους με τους εικονικούς.

Ψαχουλεύοντας στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του Στάθη Παπακωνσταντίνου, το Facebook Και Κατάθλιψη. Μέσα αναφέρει μερικά ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία είναι καλό να διαβαστούν απλά πατώντας πάνω στο link.

Εν τέλει θα ήθελα να γράψω μια φράση η οποία μάλλον ταιριάζει αφάνταστα...
Get A Life!
Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Πως να γίνεται πιο αισιόδοξοι

Η αισιοδοξία κάνει καλό. Έχει ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία, βελτιώνει προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις και ευνοεί την επικοινωνία. Η αισιοδοξία δεν μπορεί - και δεν πρέπει - να εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες αλλά χρειάζεται να πηγάζει από μια θετική φιλοσοφική προσέγγιση της ζωής. Και βέβαια πάνω από όλα η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης.

Αν προσπαθείτε να δείτε πιο αισιόδοξα τα πράγματα αλλά δεν τα καταφέρνετε πάντα υπάρχουν μικρά μυστικά, που θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε περισσότερη αισιοδοξία.

Περιορίστε τις επαφές σας με απαισιόδοξα άτομα
Αποφύγετε να συναναστρέφεστε με απαισιόδοξους ανθρώπους, που τείνουν να βλέπουν τα πάντα στη ζωή από την αρνητική τους πλευρά. Φαίνεται ότι όπως η ευτυχία είναι …μεταδοτική, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την απαισιοδοξία. Φροντίστε οι παρέες σας να αποτελούνται από ανθρώπους με θετική σκέψη.

Χαμογελάστε πιο συχνά
Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά το χαμόγελο πράγματι ενισχύει την αισιοδοξία. Σειρά από έρευνες –αν και ορισμένες από αυτές δεν τεκμηριώνονται σαφώς επιστημονικά- αποδεικνύουν ότι «ακόμη και το προσποιητό χαμόγελο μπορεί να επηρεάσει πραγματικά την ψυχολογία σας αλλά και την ψυχολογία των γύρω σας».

Πιστέψτε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα
Είναι πολύ απλό: Μάθετε να βλέπετε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Η λογική να υπολογίζετε πάντα στην καλύτερη δυνατή έκβαση των γεγονότων ή τουλάχιστον να επικεντρώνεστε στις πιο ελπιδοφόρες πτυχές μιας κατάστασης, σας προσφέρει καλύτερη προοπτική.
Μια τέτοια στάση δε σας κάνει τυφλό απέναντι στην πραγματικότητα, αρκεί βέβαια η αισιοδοξία σας να μην στερείται εντελώς ρεαλιστικής βάσης.
Μην ξεχνάτε ότι μπορεί να είναι σημαντικό να αντιμετωπίζετε τα γεγονότα ως έχουν, είναι όμως εξίσου σημαντικό να τα προσεγγίζετε με δημιουργικούς τρόπους και να τα αξιολογείτε με θετική διάθεση.

Μάθετε να αντιμετωπίζετε τις καταστάσεις δυναμικά
Αντί να «κολλάτε» στις χειρότερες πτυχές, αναζητήστε τα θετικά, ειδικά όταν μιλάτε με φίλους για την προσωπική ή επαγγελματική τους κατάσταση. Αποφύγετε τις σπασμωδικές αντιδράσεις χρησιμοποιώντας τις λέξεις "όχι" ή "δεν". Προσπαθήστε να λαμβάνετε ενεργά μέτρα για την πραγματοποίηση των στόχων σας και όχι να λειτουργείτε παθητικά, αφήνοντας τα πράγματα απλά να συμβαίνουν.
Κάντε το ίδιο με τους φίλους σας: Όταν κάποιος φίλος σας χάσει τη δουλειά του, μπορείτε να συμπάσχετε αλλά την ίδια στιγμή να του επισημάνετε τα θετικά χαρακτηριστικά του και να του υπενθυμίσετε τις προηγούμενες επιτυχίες στη ζωή του. Και μπορείτε να κάνετε κάτι τέτοιο χωρίς να του τα παρουσιάσετε «όλα ρόδινα», αρκεί απλά να χρησιμοποιήσετε τη δύναμη της θετικής σκέψης.

Δείτε τη θετική πλευρά των πραγμάτων
Οι αισιόδοξοι άνθρωποι ουσιαστικά έχουν αποδεχτεί ότι ό, τι κι αν συμβεί «η ζωή συνεχίζεται». Κλισέ όπως το «αύριο είναι μια άλλη μέρα» ή «ο ήλιος θα βγει και πάλι» κάποιες φορές αποδεικνύονται σοφά.
Είναι για παράδειγμα παράλογο να πιστεύει κανείς ότι η οικονομική κρίση θα κρατήσει για πάντα. Το να έχουμε αισιοδοξία σημαίνει ότι δεν εμβαθύνουμε στην "αρνητική" πτυχή, αλλά επικεντρωνόμαστε στις δυνατότητες ανάκαμψης και εν τω μεταξύ αξιολογούμε την περιουσία μας και τις οικονομικές κινήσεις μας αλλά και το πώς μπορούμε να επωφεληθούμε τόσο σήμερα όσο και μετά την ανάκαμψη της αγοράς.
Για παράδειγμα, ένας αισιόδοξος άνθρωπος θα μπορούσε να διδαχτεί από την οικονομική κρίση ότι α) ο υπερδανεισμός δεν οδηγεί στην ευτυχία και β) ότι η κρίση θα μπορούσε να αποδειχθεί ένα πολύτιμο μάθημα για τη νεότερη γενιά.


Και θα συμπλήρωνα εγώ...

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Απόδραση από τον κάτω κόσμο

Ήταν όλοι τους θανατοποινίτες… Η τιμωρία τους εκτελέστηκε κανονικά… Αλλά δεν ήταν γραφτό τους να πεθάνουν!

10. Ελίζαμπεθ Πρόκτορ
Η Ελίζαμπεθ Πρόκτορ και ο άντρας της Τζον καταδικάστηκαν για το κακούργημα της μαγείας το 1692 στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης. Η εκτέλεση της Ελίζαμπεθ αναβλήθηκε γιατί ήταν έγκυος.

Τον επόμενο χρόνο και ενώ ο άντρας της είχε ήδη εκτελεστεί, αποφυλακίστηκε μαζί με άλλους 153 θανατοποινίτες που είχαν καταδικαστεί για το ίδιο αδίκημα. Ο Κυβερνήτης της Πολιτείας αποφάσισε ότι οι καταδίκες ήταν αβάσιμες, δε βασίζονταν σε αποδείξεις και ανέστειλε τις ποινές!


9. Γουίλιαμ Ντούελ
Το 1740 ο δεκαεξάχρονος Γουίλιαμ Ντούελ καταδικάστηκε σε απαγχονισμό για το βιασμό και το φόνο ενός κοριτσιού στο χωριό Τάιμπερν της Αγγλίας. Η ποινή εκτελέστηκε αλλά όταν το πτώμα του μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο διαπιστώθηκε ότι ανέπνεε. Δύο ώρες μετά σηκώθηκε και έκατσε χωρίς βοήθεια σε καρέκλα.
Θορυβημένες οι αρχές και προφανώς λόγω προκαταλήψεων ματαίωσαν την ποινή του!

8. Τζον Χένρι Τζορτζ Λι
Το 1884 η Έμμα Κέισι βρήκε τραγικό θάνατο στο Τόρκεϊ της Αγγλίας: Το σώμα της ήταν κατακρεουργημένο με τσεκούρι και ο λαιμός της κομμένος με μαχαίρι.Ο Τζον Λι, ένας από τους υπηρέτες της, καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού.

Όταν, στις 23 Φεβρουαρίου 1885, στήθηκε στην αγχόνη, ο μηχανισμός κόλλησε ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τρεις φορές. Μέχρι να οριστεί νέα ημερομηνία εκτέλεσης ο Υπουργός Εσωτερικών μείωσε την ποινή του σε ισόβια κάθειρξη με την προϋπόθεση να μην αποφυλακιστεί ποτέ. Τελικά, όχι μόνο επέζησε αλλά αποφυλακίστηκε το Δεκέμβριο του 1907.

7. Ζολέικα Καντκόντα
Η εικοσάχρονη Ιρανή Ζολέικα Καντκόντα συνελήφθη το 1997 με την κατηγορία ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου και τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού.

Την ημέρα εκτέλεσης της ποινής την έθαψαν στο έδαφος μέχρι τη μέση. Όταν, όμως, ξεκίνησε ο λιθοβολισμός κάποιοι από τους κάτοικους του χωριού διαμαρτυρήθηκαν με αποτέλεσμα να διακοπεί. Με αρκετά τραύματα και αναίσθητη θεωρήθηκε ότι είναι νεκρή κα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο.

Τελικά διαπιστώθηκε ότι ήταν ακόμα ζωντανή και με την παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας αφέθηκε ελεύθερη.

6. Τζον Σμιθ
Μερικές δεκαετίες πριν τον Γουίλιαμ Ντούελ, ο Τζον Σμιθ ήταν ο πρώτος που επέζησε από απαγχονισμό στο Τάιμπερν της Αγγλίας. Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1705 κρεμάστηκε για 15 λεπτά μέχρι το κοινό που παρακολουθούσε την εκτέλεση να ζητήσει την ματαίωση της ποινής.

Οι αρχές ικανοποίησαν το αίτημα του κοινού και έτσι επέζησε για να περιγράψει την εμπειρία της αγχόνης: «Για κάποιο διάστημα ένοιωσα μεγάλο πόνο από το βάρος του σώματος μου και τις αισθήσεις μου σε μεγάλη αναστάτωση. Λίγο αργότερα ένα δυνατό φως διαπερνούσε τα μάτια μου και μετά έχασα κάθε αίσθηση πόνου. Όταν με κατέβασαν το αίμα άρχισε να πιέζει για να περάσει από τα αγγεία προκαλώντας τόσο αφόρητο πόνο που μόνο σε αυτούς που με κρέμασαν εύχομαι.»
5. Αν Γκριν
Η Αν Γκριν ήταν μια 22χρονη αγγλίδα που στα μέσα του 17ου αιώνα γέννησε το νόθο παιδί του εγγονού του εργοδότη της. Το παιδί ήταν πρόωρο και ελλείψει φροντίδας πέθανε λίγο μετά τη γέννα.
Όταν αργότερα βρέθηκε το άψυχο σώμα του μωρού, οι αρχές δεν άργησαν να φτάσουν στη Γκριν και τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού. Η ποινή της εκτελέστηκε λίγο αργότερα αλλά η Γκριν δεν ήταν γραφτό να πεθάνει.

Όταν το πτώμα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο διαπιστώθηκε ότι ανέπνεε. Η καταδίκη της ανεστάλη και έζησε άλλα δεκαπέντε χρόνια κάνοντας οικογένεια και μεγαλώνοντας δύο παιδιά.


4. Βενσελάο Μογκουέλ
Στις 18 Μαρίου 1915 ο Βενσελάο Μογκουέλ συνελήφθη για τη συμμετοχή του στην επανάσταση του Μεξικό και καταδικάστηκε σε θάνατο. Το εκτελεστικό απόσπασμα πυροβόλησε το Μογκουέλ 9 φορές, η μία από αυτές στο κεφάλι από κοντινή απόσταση.

Ο Βενσελάο Μογκουέλ, όμως, δεν είχε πεθάνει. Μυστηριωδώς έζησε, κατάφερε να αποδράσει και μερικά χρόνια , το 1937, έκανε μια αναπάντεχη εμφάνιση στο αμερικάνικο ραδιόφωνο. Η ιστορία του έχει γίνει και τραγούδι από τους Chumbawamba.


3. Τζόζεφ Σάμιουελ
Το 180, ο Τζόζεφ Σάμουελ καταδικάστηκε για ληστεία στην Αγγλία. Δύο χρόνια μετά και βρισκόμενος σε εξορία στην Αυστραλία συνέχισε την εγκληματική του δραστηριότητα ληστεύοντας το σπίτι μιας εύπορης γυναίκας.

Ένας αστυνομικός που κλήθηκε να ελέγξει το επεισόδιο έπεσε νεκρός. Ο Σάμουελ παραδέχτηκε τη συμμετοχή του στη ληστεία αλλά όχι στη δολοφονία. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τις αρχές που τον καταδίκασαν τελικά σε θάνατο δια απαγχονισμού.

Την ημέρα του απαγχονισμού όλα ήταν με το μέρος του Σάμουελ. Την πρώτη φορά έσπασε το σκοινί, τη δεύτερη γλίστρησε και το σώμα του ακούμπησε στο έδαφος και την Τρίτη, αλλά διόλου φαρμακερή, έσπασε ξανά. Οι αρχές έχοντας πειστεί ότι ήταν θέλημα Θεού να μην πεθάνει αποφάσισαν να μειώσουν την ποινή σε ισόβια.


2. Μάγκι Ντίκσον
Η Μάγκι Ντίκσον έζησε στο Εδιμβούργο στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα και η ιστορία της είναι εντυπωσιακά όμοια με αυτή της Αν Γκριν

Όταν την εγκατέλειψε ο άντρας της μετακόμισε στο Κέλσο της Σκωτίας όπου και εργάστηκε σαν εσωτερική βοηθός. Λίγο αργότερα έμεινε έγκυος από το γιο του εργοδότη της και γέννησε ένα πρόωρο παιδί που πέθανε λίγο μετά τη γέννα.

Για να μην απολυθεί απέκρυψε τα πάντα και προσπάθησε να ξεφορτωθεί το σώμα του νεκρού μωρού. Τελικά συνελήφθη, καταδικάστηκε και οδηγήθηκε στην αγχόνη.

Για ακόμη μια φορά, όταν μεταφερόταν στο νεκροτομείο ανέκτησε τις αισθήσεις της και άρχισε να χτυπάει το φέρετρο. Οι αρχές την αθώωσαν και έζησε άλλα 45 χρόνια.

1. Γουίλι Φράνσις
Το 1945, ο δεκαεξάχρονος Γουίλι Φράνσις συνελήθφη για το φόνο ενός ιδιοκτήτη φαρμακείου στη Σεν Μάρτινβιλ της Λουιζιάνα. Μετά από ένα δικαστικό χάος, δύο γραπτές ομολογίες και μια αμφιλεγόμενη δίκη καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών.

Κατά τη διάρκεια της εκτέλεση του στις 3 Μαΐου 1946 και ενώ βρισκόταν στην ηλεκτρική καρέκλα άρχισε να φωνάζει «Δε θα πεθάνω.» Η ηλεκτρική καρέκλα βραχυκύκλωσε και αργότερα έγινε φανερό ότι δεν είχε συνδεθεί σωστά στο δίκτυο από έναν μεθυσμένο φρουρό.

Μετά την αποτυχημένη εκτέλεση έκανε έφεση στο ανώτατο δικαστήριο για παραβίαση των ατομικών του δικαιωμάτων. Τελικά δεν γλίτωσε και εκτελέστηκε ένα χρόνο αργότερα.

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Τα 20 πράγματα που συμβαίνουν μόνο στις αμερικάνικες σειρές

1. Δεν υπάρχει κανείς ήρωας που να έχει το ίδιο όνομα με κάποιον άλλο. Πάντα όλοι γνωρίζουν έναν/μια με ένα ξεχωριστό όνομα.

2. Αν πρόκειται για κωμωδία, κανείς ποτέ δεν δουλεύει και είναι πάντα μέσα στην τρελή χαρά, έτοιμος για πάρτυ και βόλτες. Αν είναι αστυνομική σειρά, τότε όλοι δουλεύουν σαν τα σκυλιά και δεν έχουν φίλους ούτε προσωπική ζωή. Get a life...

3. Kανένας δεν περιμένει ποτέ για το ασανσέρ. Εκτός, φυσικά, αν το επιβάλλει το σενάριο, επειδή σε αυτήν την αναμονή θα γνωρίσει μαι ωραία γκόμενα/θα αναγνωρίσει τον ύποπτο.

4. Όλοι έχουν δουλειές που τους επιτρέπουν να μένουν μόνοι τους σε υπερ-επιπλωμένα σπίτια.

5. Παράλληλα έχουν ελαστικό ωράριο που τους επιτρέπει να πηγαίνουν όποτε θέλουν ρομαντικά τριήμερα, σε γάμους σε νησιά ή στο Λας Βέγκας. Και φυσικά δεν απολύθηκε ποτέ κανείς επειδή την κοπάνησε για brunch ή ένα… γρήγορο με το νέο του έρωτα.

6. Το ψυγείο είναι πάντα γεμάτο μπύρες κι είναι υποχρεωτικό κάθε φορά που κάποιος μπει στο σπίτι να το ανοίξει, να πάρει μια μπίρα, να την ανοίξει και αφού πιει μια γουλιά να την αφήσει στο τραπέζι/πάγκο.

7. Πάντα και παντού υπάρχει ένας γκέι. Που είναι αστείος. Αλλά έχει καλή ψυχή. Κι έχει πολύ ελεύθερο χρόνο. Και γνωρίζει πάντα αγόρια. Αλλά ποτέ τον αληθινό έρωτα.

8. Κάθε γραμματέας είναι είτε ξανθιά κουκλάρα ή μια 40άρα τροφαντή μπριόζα με καυστικό χιούμορ. Μέση λύση δεν υπάρχει.

9. Δεν συνηθίζουν να λένε "γειά", "τα λέμε" ή οτιδήποτε ευγενικό όταν θέλουν να κλείσουν το τηλέφωνο. Απλά όταν μαθαίνουν ότι θέλουν, το κλείνουν στο συνομιλητή τους στη μάπα και εκείνος το θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό. Ή απλά γνωρίζουν και οι δύο πότε τα είπαν όλα και το κλείνουν ταυτόχρονα.

10. Απλά δεν υπάρχει περίπτωση να την σκαπουλάρει κανείς, αν έχει πει ψέμματα. Κάποια στιγμή όλα θα αποκαλυφθούν και τότε εκείνος θα βγάλει λογύδριο μετανιωμένου και θα παραδεχτεί το λάθος του.

11. Ο νέος γείτονας είναι ή θεό- γκόμενος/γκόμενα ή πιο ιδιότροπος κι από τον Χάνιμπαλ Λέκτερ.

12. Οι άντρες κλαίνε. Και γνωρίζουν κοπέλες στα μπαρ. Κάθε βράδυ.

13. Μετά το πέρας μιας συγκλονιστικής/ανθρώπινης/ξεκαρδιστικής/ρομαντικής ιστορίας όλη η παρέα θα μαζευτεί στο σαλόνι για να αποδείξει ότι το «καλό πάντα κερδίζει» ή ότι «κάθε εμπόδιο για καλό» ή ότι «ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς». Να έχει κανείς δουλειά εκείνο το βράδυ αποκλείεται.

14. Οι γυναίκες ψωνίζουν. Και πίνουν μόνο κρασί. Και μπορούν να τρέχουν μέσα στο καταμεσήμερο με 15ποντα.

15. Τα κλειδιά δεν χρησιμεύουν σε τίποτα. Οι πόρτες ανοίγουν δια μαγείας με το που αγγίξεις το πόμολο.

16. Τα τηλέφωνα δεν χρειάζονται φόρτιση, δεν μένουν ποτέ από μπαταρία και έχουν σήμα ακόμα και κάτω από τη θάλασσα. Εκτός βέβαια, αν σε κυνηγάνε.

17. Οι καλές φιλίες γεννούν μεγάλους έρωτες.

18. Στις αμερικάνικες σειρές ανήμερα του Thanksgiving δεν βρέχει ποτέ. Και τα Χριστούγεννα πάντα χιονίζει.

19. Δεν φοράνε ποτέ το ίδιο ρούχο δύο φορές.

20. Στις αστυνομικές σειρές, όλες οι εξετάσεις μπορούν να είναι έτοιμες μέσα σε μια ώρα. Και ποτέ κανένας δεν ξεφεύγει από την αστυνομία. Εκτός, βέβαια, αν πρόκειται για εγκλήματα παλιά που επιτέλους ήρθε η ώρα να εξιχνιαστούν. Και αν τύχει και παρακολουθούν τον ύποπτο μέσω τηλεφώνου, πάντα η κλήση διακόπτεται λίγο πριν τον εντοπίσουν. F*ck!

ΥΓ. Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τους παραπάνω κανόνες ονομάζεται Αλ Μπάντι...

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Πούρο και ιστορία

Puro σημαίνει καθαρός

Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπαμπινιώτη, η λέξη πούρο προέρχεται από το ισπανικό επίθετο puro (tobacco), δηλαδή καθαρός (καπνός), «λόγω του ότι το πούρο αποτελείται από καθαρά φύλλα εκλεκτού καπνού, εν αντιθέσει με το τσιγάρο».

Υπάρχουν τρεις εκδοχές για το που ανάγεται η ετυμολογία της αγγλικής ονομασίας «cigar», η οποία και χρησιμοποιείται από τους περισσότερους καπνιστές. Βάσει του λεξικού της βασιλικής Ισπανικής ακαδημίας, ανάγεται στη λέξη ciq-sigan (καπνίζω) των Μάγια. Η δεύτερη εκδοχή, η οποία καταγράφεται στο λεξικό αγγλικής ετυμολογίας της Οξφόρδης, είναι ότι προέρχεται από την ισπανική λέξη cigarra (τζιτζίκι). Η τρίτη εκδοχή αποδίδει την προέλευση της λέξης στο φυτό maya sikar που σημαίνει κάπνισμα.


Η ανακάλυψη

Οι Ινδιάνοι ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τον καπνό, ο οποίος και ταυτίστηκε στην ιστορία με το πούρο, λόγω της μορφής και του τρόπου κατασκευής. Ο Χριστόφορος Κολόμβος και οι Ισπανοί εξερευνητές, κατά την άφιξή τους στην Κούβα το 1492 αντίκρισαν τους ιθαγενείς να κρατούν στο στόμα τυλιγμένα φύλλα φυτού που περιείχαν προφανώς καπνό. Ο Κολόμβος γράφει στο ημερολόγιο που τηρούσε ότι είδε γυναίκες με ένα μικρό καλάμι αναμμένου χόρτου από το οποίο ανέπνεαν το άρωμα, σύμφωνα με το έθιμο, κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετών. Το φυτό αυτό το ονόμαζαν COHIBA (σημαίνει θάμνος που καπνίζει) και το καλάμι (σωλήνα) TABACO.


Οι πρώτες παραγωγές

Το κάπνισμα του πούρου υιοθετήθηκε αρχικά από τις βασιλικές οικογένειες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας κατά το 16 αιώνα. Το πρώτο πούρο με τη σημερινή του μορφή εμφανίζεται στη Σεβίλλη της Ισπανίας το 1676. Τα πρώτα εργοστάσια πούρων λειτούργησαν στη Σεβίλλη το 1717. Ξεχώριζαν για την ποιότητα τους και ο τρόπος παρασκευής τους αποτελούσε μυστικό ως το1831. Το βασιλικό εργοστάσιο της Σεβίλλης παρήγαγε δεκάδες τόνους πούρων ετησίως. Η αναζήτηση πούρων ανώτερης ποιότητας καθώς και η φθορά του καπνού κατά το υπερατλαντικό ταξίδι ώθησε το βασιλιά Φερδινάνδο Ζ’ της Ισπανίας, το 1831, να επιτρέψει την κουβανέζικη παραγωγή πούρων με την ισπανική όμως «συνταγή». Από εκείνη την στιγμή ξεκινά η παραγωγή του καλύτερου πούρου του κόσμου. Οι Κουβανοί από τότε έως και σήμερα, ως αναγνώριση, αποστέλλουν τα καλύτερα πούρα της χρονιάς στο ισπανικό στέμμα.

Στις ΗΠΑ, το 1762 ο Ίσραελ Πούτμαν, επιστρέφοντας από την Κούβα όπου είχε υπηρετήσει στο Βρετανικό στρατό, έφερε στο Κονέκτικατ πούρα Αβάνας και σημαντικές ποσότητες κουβανέζικου καπνού. Τα πρώτα εργοστάσια καπνού δημιουργούνται στην περιοχή του Χαρντ Φόρντ, ενώ το Κονέκτικατ εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να παράγει τα καλύτερα φύλλα ράπερ μετά την Κούβα.


Φιντέλ και Ντάβιντοφ

Τη δεκαετία του '50 μόνο στην Αμερική καταναλώνονται 20 εκατομμύρια πούρα το χρόνο. Όλα αυτά μέχρι το 1959, όταν ο Κάστρο αναλαμβάνει τα ηνία της Κούβας. Κλείνει όλα τα εργοστάσια και επιτρέπει την παραγωγή μόνο ενός είδους πούρου, για τον λαό, με μικρές παραλλαγές. Villary Villar, La Corona και Henry Clay, ιστορικές μάρκες, κλείνουν, ενώ άλλες μετονομάζονται.

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες των εργοστασίων πούρων μεταναστεύουν στην Φλόριντα , στον 'Αγιο Δομίνικο, στην Ονδούρα στην Τζαμάικα και συνεχίζουν την παραγωγή πούρων με την ίδια ονομασία. Μερικούς μήνες αργότερα ο Κάστρο υπαναχωρεί. Αποφασίζει να επαναφέρει όλες τις παλιές μάρκες επιτρέποντας στους προμηθευτές να πληρώνονται ανάλογα με την ποιότητα των καπνών που παραδίδουν. Επιπλέον, επιτρέπει και την παραγωγή πούρων από τους ίδιους τους καλλιεργητές.

Οι αξιωματούχοι του απευθύνονται στο Ζίνο Ντάβιντοφ για να στηρίξει την προσπάθεια για ανασυγκρότηση της βιομηχανίας πούρων. Ο Ρωσοεβραίος έμπορος το 1963 ζήτησε να αγοράσει το εργοστάσιο El Laguito που παρήγαγε τα Cohiba, αλλά οι Κουβανοί το αρνήθηκαν. Έτσι, δημιούργησε μια νέα μάρκα πούρων που έφεραν το όνομά του. Η συνεργασία τους όμως διαλύθηκε, με αφορμή την απόφαση της Cubatabaco να βγάλει στην αγορά τα Cohiba. Τα πούρα Davidoff έπαψαν οριστικά να παράγονται στην Κούβα το 1988 και άρχισαν να παράγονται στον Άγιο Δομήνικο, γεγονότα που οδήγησαν στην κατάρρευση της λαμπρής του πορείας.

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Αποφθέγματα & Γνωμικά - Part 2

"Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι ανθρώπινη ανακάλυψη κι εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες."
Einstein

"Πάψε να προσδοκάς, και θα έχεις τα πάντα."
Βούδας

"Δεν υπάρχει τόσο ταπεινωτική απάντηση, όσο η περιφρονητική σιωπή."
Ντε Μονταίν

"Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα. Ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα."
Ν.Καζαντζάκης

"Η Ελλάδα, η χώρα των παράλληλων μονολόγων."
Γ. Σεφέρης

"Δεν είναι ευτυχία να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις, αλλά πάντα να θέλεις εκείνο που κάνεις."
Λ. Τολστόι

"Ευλογημένος εκείνος που δεν περιμένει τίποτε, γιατί δεν θ’ απογοητευτεί ποτέ."
Α. Πόουπ

"Τρία πράγματα χαρακτηρίζουν το συνετό: η σιωπή όταν οι άλλοι φλυαρούν, η σκέψη όταν οι άλλοι ονειροπολούν, η δράση όταν οι άλλοι ρεμβάζουν."

"Οσα περισσότερα ζητούν οι άνθρωποι από τη ζωή τόσο λιγότερο φοβούνται το θάνατο."

"Ανέβηκα στους ώμους των πατέρων μου, να δω μακρύτερα το μέλλον"
Ν. Καζαντζάκης

"Ο Θεός είναι ένας κύκλος που το κέντρο του είναι παντού και η περιφέρεια του πουθενά."
Εμπεδοκλής

"Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει τη σιωπή σου δεν μπορεί να καταλάβει και τα λόγια σου."
Tolkin

"Δε μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους μ' ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος."
Μέγας Αλέξανδρος

"Η τύχη είναι το ψευδώνυμο του θεού, όταν αυτός δεν θέλει να υπογράψει."
Σαρτρ

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

10+1 ιατρικού μύθοι πέραν πάσης υποψίας

Oι μύθοι είναι συνηθισμένο φαινόμενο στo χώρο της ιατρικής. Μερικές φορές ακόμη και οι γιατροί και οι νοσηλευτές τείνουν να πιστεύουν πράγματα, που δεν είναι τεκμηριωμένα. Αυτό ακριβώς είναι το θέμα ενός νέου βιβλίου με τίτλο «Μην Καταπιείτε την τσίχλα σας! Μύθοι, μισές αλήθειες και ψέματα σχετικά με το σώμα και την υγεία σας» των Δρ Aaron E. Carroll και Δρ Ρέιτσελ Γ. Vreeman.

Οι Carroll και Vreeman από το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, έχουν γράψει πολλά για ιατρικούς μύθους και παρανοήσεις. Τον Δεκέμβριο του 2007, οι δύο καθηγητές δημοσίευσαν ένα άρθρο στο επιστημονικό περιοδικό «British Medical Journal» για επτά ιατρικούς μύθους, που πιστεύουν ακόμη και οι γιατροί. Ένα χρόνο αργότερα, εντόπισαν έξι ιατρικούς μύθους, που αφορούν την περίοδο των διακοπών.

Το βιβλίο «Μην Καταπιείτε την Τσίχλας σας» προσφέρει μια διασκεδαστική συλλογή από πολλούς ιατρικούς μύθους, που πιθανότατα έχουμε ακούσει οι περισσότεροι. Το βιβλίο επικεντρώνεται σε διάφορους μύθους, συμπεριλαμβανομένων και μύθων σχετικά με τις ασθένειες (ο κρύος καιρός αρρωσταίνει), σχετικά με το φύλο και την εγκυμοσύνη (τα δίδυμα παραλείπουν μία γενιά) και με τη διατροφή (η τσίχλα παραμένει στο στομάχι σας για 7 χρόνια).

Είναι ένα διασκεδαστικό βιβλίο και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πέσετε πάνω σε διάφορους ιατρικούς μύθους, που πάντα πιστεύατε. Ας δούμε όμως 11 μύθους, που μπορεί να σας προκαλέσουν έκπληξη:

1. Ο κρύος καιρός φέρνει αρρώστιες
Μελέτες για τη μεταφορά ψύξης έδειξαν ότι άτομα, που βρέθηκαν σε συνθήκες ψύξης, δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να αρρωστήσουν σε σχέση με εκείνα που δε βρέθηκαν σε τέτοιες συνθήκες. Η μόνη αλήθεια είναι ότι μπορεί το κρύο να σας κρατήσει σε κλειστούς χώρους, όπου έχετε περισσότερες πιθανότητες να κολλήσετε κάποιο μικρόβιο.

2. Η πράσινη βλέννα είναι ένδειξη λοίμωξης
Η άποψη ότι το χρώμα της βλέννας έχει σημασία είναι ένας μύθος, που ακόμα και οι γιατροί πιστεύουν. «Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα αντιβιοτικά ελαττώνουν τη διάρκεια μίας ασθένειας, στην οποία εμφανίζεται πράσινη βλέννα» αναφέρεται στο βιβλίο.

3. Χάνετε τη μεγαλύτερη ποσότητα θερμότητας από το κεφάλι σας
Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη σχετικά με το κεφάλι και την απώλεια θερμότητας. Θα χάσετε θερμότητα μέσω οποιουδήποτε μέρους του σώματος μείνει ακάλυπτο.

4. To γάλα προκαλεί την παραγωγή φλέγματος
Σύμφωνα με έρευνα, που έγινε σε 330 ασθενείς, περίπου δύο στους τρεις πίστευαν ότι το γάλα αυξάνει την παραγωγή φλέγματος. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αληθεύει. Σε ένα πείραμα οι εθελοντές είχαν κρύωμα και κάποιοι από αυτούς ήπιαν πολύ γάλα. Οι ρινικές εκκρίσεις δεν αυξήθηκαν σε εκείνους που ήπιαν περισσότερο γάλα, ούτε παρουσίασαν βήχα ή κυκλοφοριακή συμφόρηση.

5. Το να «σπάτε τα δάκτυλά σας» προκαλεί αρθρίτιδα
Όσοι το κάνουν αυτό δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν αρθρίτιδα από εκείνους που δεν κάνουν ενοχλητικούς ήχους με τα δάκτυλά τους.

6. Τα αντισυλληπτικά χάπια δεν λειτουργούν τόσο καλά με αντιβιοτικά
Μία επισκόπηση της βιβλιογραφίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα κοινά αντιβιοτικά δεν επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα των αντισυλληπτικών χαπιών. «Είναι πολύ πιο σημαντικό να παίρνετε το χάπι κάθε μέρα την ίδια ώρα από το να ξοδεύετε χρόνο ανησυχώντας για τα αντιβιοτικά,» γράφουν οι συντάκτες του βιβλίου.

7. Οι εργένηδες έχουν καλύτερη σεξουαλική ζωή από τους έγγαμους
Μπορεί να νομίζετε ότι οι εργένηδες φίλοι σας περνάνε καλά αλλά φαίνεται ότι οι συγκεκριμένοι περνούν περιόδους έντονης ξηρασίας, όταν δεν βγαίνουν με κάποια. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι παντρεμένοι κάνουν συνήθως περισσότερο σεξ σε διάστημα ενός έτους σε σύγκριση με τους εργένηδες.

Σύμφωνα με σχετική έρευνα το 43% των παντρεμένων ανδρών ανέφεραν ότι έχουν σεξουαλικές επαφές 2 με 3 φορές την εβδομάδα τη στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό για τους ελεύθερους είναι 26%. Τα ποσοστά ήταν ελαφρώς χαμηλότερα αλλά παρόμοια για τις γυναίκες. Οι παντρεμένοι επίσης έχουν περισσότερους οργασμούς και κάνουν πιο συχνά στοματικό σεξ.

8. Η ζάχαρη προκαλεί στα παιδιά υπερένταση
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι η ζάχαρη δεν επηρεάζει τη συμπεριφορά των παιδιών, αν και οι περισσότεροι γονείς τείνουν να πιστεύουν το αντίθετο. Σε μία έρευνα ειπώθηκε στους γονείς ότι τα παιδιά τους είχαν καταναλώσει ζάχαρη και εκείνοι ανέφεραν προβλήματα συμπεριφοράς αλλά στην πραγματικότητα, τα παιδιά είχαν καταναλώσει ροφήματα χωρίς ζάχαρη.

9. Θα πρέπει να πηγαίνετε στην τουαλέτα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα
Αυτό είναι η μισή αλήθεια, λένε οι συντάκτες. Οι τακτικές κινήσεις του εντέρου εμποδίζουν τη δυσφορία και τη δυσκοιλιότητα, αλλά ένα απόλυτα υγιές άτομο μπορεί να μην αφοδεύει κάθε μέρα. Για να μιλήσουμε για δυσκοιλιότητα θα πρέπει κάποιος να έχει λιγότερες από τρεις κενώσεις την εβδομάδα.

10. Δεν πειράζει αν βουτάτε τα τσιπς σας διπλή και τριπλή φορά στη σάλτσα
Σε μία μελέτη οι επιστήμονες δάγκωσαν ένα κράκερ και στη συνέχεια το βούτηξαν στη σάλτσα, σε σιρόπι σοκολάτας και σε νερό. Έκαναν το ίδιο πράγμα με ένα κράκερ που δεν είχαν αγγίξει. Στη συνέχεια μέτρησαν τα βακτήρια στα dips και στο στόμα τους. Κατά μέσο όρο, τρεις με έξι διπλές «βουτιές» μετέφεραν περίπου 10.000 βακτήρια από το στόμα στη σάλτσα. Και κάθε κράκερ απορροφούσε περίπου ένα με δύο γραμμάρια σάλτσα.

11. Τα τρόφιμα που σηκώνονται γρήγορα από το δάπεδο είναι ασφαλή για κατανάλωση
Επιστήμονες, που έκαναν σχετικές δοκιμές, διαπίστωσαν ότι ένα τρόφιμο όταν πέσει πάνω στα πλακάκια ή στο ξύλινο πάτωμα απορροφά μεγάλη ποσότητα βακτηρίων. Τα τρόφιμα δεν παίρνουν πολλά μικρόβια όταν πέφτουν πάνω στο χαλί, αλλά γεμίζουν χνούδι.

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Οι άνδρες βλέπουν καλύτερα από μακριά ενώ οι γυναίκες από κοντά

Οι άνδρες έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να βλέπουν και να αξιολογούν πράγματα που βρίσκονται σε μακρινή απόσταση, σε σύγκριση με τις γυναίκες οι οποίες υπερτερούν στο να βλέπουν καλύτερα από κοντά, σύμφωνα με νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Με άλλα λόγια οι άνδρες βλέπουν καλύτερα την ευρύτερη εικόνα και οι γυναίκες την λεπτομέρεια

Η διαφορά οφείλεται στον διαφορετικό τρόπο που έχουν εξελιχθεί οι εγκέφαλοι των δύο φύλων με το πέρασμα εκατομμυρίων χρόνων.

Οι άνδρες που ανέκαθεν ήταν επιφορτισμένοι με το κυνήγι, έγιναν καλύτεροι στο να βλέπουν μακριά για να αξιολογούν καλύτερα τους στόχους τους.

Από την άλλη, οι γυναίκες που αρχικά ήταν συλλέκτριες καρπών και φρούτων και στη συνέχεια ασχολούνταν κυρίως με οικιακές και γεωργικές εργασίες «άκονισαν» την όραση και την προσοχή τους, αναφορικά με τους «στόχους» σε μικρή απόσταση από τα μάτια τους ιδιαίτερα μέσα στην ακτίνα του χεριού τους.

Η έρευνα έγινε από την ψυχολόγο Έλεν Στάνσι του Κολεγίου Χάμερσμιθ και Δυτικού Λονδίνου και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ψυχολογίας British Journal of Psychology.

Τα πειράματα, μεταξύ άλλων, έδειξαν ότι οι γυναίκες υπερτερούν σαφώς και η όρασή τους είναι πιο ακριβής, όταν βλέπουν κάτι σε απόσταση μισού μέτρου (όσο περίπου φθάνει το χέρι τους), ενώ από το ένα μέτρο και πέρα (δηλαδή πέρα από την ακτίνα δράσης του χεριού) υπερτερούν οι άνδρες.

Προηγούμενες έρευνες στον τομέα της νευροεπιστήμης έχουν δείξει ότι στον εγκέφαλο των ανθρώπων υπάρχουν δύο διαφορετικά «μονοπάτια» επεξεργασίας των οπτικών πληροφοριών από τον χώρο, ένα για μακρινές αποστάσεις και ένα για κοντινές. Η νέα μελέτη δείχνει ότι τα δύο φύλα -για εξελικτικούς λόγους- έχουν εξειδικευθεί το καθένα σε διαφορετικό «μονοπάτι».

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Το πρόβλημα της επικοινωνίας στην σύγχρονη εποχή

Το παρακάτω βίντεο πραγματικά αξίζει να το δείτε. Είναι μια απλή μικρού μήκους ταινία για την αγάπη και την επικοινωνία των ανθρώπων στον κρύο και σκληρό κόσμο που ζούμε. Η ταινία αυτή μας παρουσιάζει ρεαλιστικά τη ζωή ενός νεαρού άντρα που ερωτεύεται μια κοπέλα από το απέναντι κτήριο, έχοντας βρει τον δικό τους τρόπο επικοινωνίας τις ώρες που βρίσκονται στο γραφείο τους. Η ταινία κέρδισε έναν Λέοντα στο φεστιβάλ των Καννών.


Σχόλιο: Το βιντεάκι βλέπεται πραγματικά ευχάριστα, παρά τα 12 λεπτά που κρατάει.
Διαβάστε όλη την ανάρτηση

24 επώνυμες ατάκες για το σεξ

1. "Ο εραστής πάντα σκέφτεται πρώτα την ερωμένη του και μετά τον εαυτό του. Ένας σύζυγος κάνει το αντίθετο."
Ονορέ ντε Μπαλζάκ
Γάλλος συγγραφέας, θεμελιωτής του Ρεαλισμού

2. "Μια γυναίκα μπορεί να κάνει τον άντρα να τελειώσει, είναι δεδομένο. Όταν ένας άντρας κάνει τη γυναίκα να τελειώσει, είναι ταλέντο."
Ντάντε Χικς
Φανταστικός ήρωας του συγγραφέα Κέβιν Σμιθ

3. "Ένας οργασμός την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα."
Μέι Γουέστ
Αμερικανίδα ηθοποιός και σύμβολο του σεξ

4. "Μην απαξιώνετε την αυτοϊκανοποίηση. Είναι σεξ με κάποιον που αγαπάω."
Γούντι 'Άλεν
Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος

5. "Το να παντρευτείς για το σεξ είναι σαν να αγοράζεις ένα Boeing 747 για τα δωρεάν φυστίκια."
Τζεφ Φόξγουορθι
Αμερικάνος κωμικός

6. "Το σεξ είναι μια από τις πιο ολοκληρωτικές, πιο όμορφες και πιο φυσικές απολαύσεις που μπορείς να αγοράσεις."
Στιβ Μάρτιν
Αμερικάνος κωμικός

7. "Στην Αμερική το σεξ είναι εμμονή. Σε άλλα μέρη του κόσμου είναι γεγονός."
Μάρλεν Ντίτριχ
Γερμανίδα ηθοποιός και σύμβολο του σεξ

8. "Μια από τις προκαταλήψεις του ανθρώπινου νου είναι το γεγονός ότι η παρθενιά θεωρείται αρετή."
Βολταίρος
Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, θεμελιωτής του Διαφωτισμού

9. "Η αγάπη δεν είναι τίποτα άλλο από το σεξ αναγραμματισμένο."
Χάρλαν Έλισον
Αμερικάνος συγγραφέας

10. "Το σεξ μεταξύ δύο ανθρώπων είναι ένα πολύ όμορφο πράγμα. Μεταξύ πέντε είναι φανταστικό..."
Γούντι 'Άλεν
Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος

11. "Το σεξ χωρίς πόνο είναι σαν φαγητό χωρίς γεύση."
Μαρκήσιος Ντε Σαντ
Γάλλος συγγραφέας με σαδομαζοχιστικές τάσεις

12. "Η ζωή είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια."
Ρόναλντ Ντέιβιντ Λέινγκ
Σκοτσέζος ψυχίατρος και συγγραφέας

12. "Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά στην κρεβατοκάμαρα, δεν πάνε καλά ούτε στο σαλόνι."
Δρ. Γουίλαμ Χ. Μάστερς
Διάσημος Αμερικάνος γυναικολόγος

13. "Ο Θεός έδωσε στον άντρα δύο κεφάλια, αλλά αίμα αρκετό για να λειτουργεί μόνο ένα κάθε φορά."
Ρόμπιν Γουίλιαμς
Αμερικάνος ηθοποιός

14. "Έχω καθίσει σε περισσότερα πόδια από μια πετσέτα."
Μέι Γουέστ
Αμερικανίδα ηθοποιός και σύμβολο του σεξ

15. "Δεν έχει σημασία αν γαμ&σεις κάποιον ή αν σε γαμ&σουν. Το βασικό είναι να κάνεις σεξ."
Βουλγάρικη παροιμία

16. "Η αγάπη είναι η ονομασία, το σεξ είναι το παιχνίδι. Ξέχνα το όνομα και παίξε το παιχνίδι."
Άγνωστος

17. "Οι άνθρωποι είναι προορισμένοι για να πηδι&νται. Είναι ο βασικός σκοπός της ζωής και όλες οι άλλες δραστηριότητες -να καθαρίσεις τα χαλιά, να διαβάσεις μυθιστορήματα μυστηρίου, να φας μους σοκολάτα- είναι απλά τρόποι να περάσεις την ώρα σου μέχρι να μπορείς να πηδ&χτείς πάλι."
Σύνθια Χέιμελ
Αμερικανίδα συγγραφέας και πρώην αρθρογράφος του Playboy

18. "Το σεξ είναι σαν το οξυγόνο. Δεν έχει μεγάλη σημασία, εκτός αν δεν παίρνεις όσο πρέπει."
Άγνωστος

19. "Το σεξ είναι ένας από τους εννιά λίγους για να ξαναγεννηθεί κάποιος. Οι άλλοι οκτώ δεν έχουν σημασία."
Χένρι Μίλερ
Αμερικάνος νοβελίστας

20. "Δεν γνωρίζω τίποτα για το σεξ, γιατί πάντα ήμουν παντρεμένη."
Ζα Ζα Γκαμπόρ
Ουγγαρέζα ηθοποιός

21. "Βρήκα το συντριβάνι της αιώνιας νεότητας και βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια μιας γυναίκας."
Τόμας Τζεράιτι
Αμερικάνος σεναριογράφος

22. "Οι γυναίκες χρειάζονται ένα λόγο για να κάνουν σεξ. Οι άντρες απλά χρειάζονται ένα μέρος."
Μπίλι Κρίσταλ
Αμερικάνος κωμικός

23. "Αν κάποιος μου έλεγε πριν χρόνια ότι το χιούμορ έχει τόσο μεγάλη σημασία στις σχέσεις, θα είχα αποφύγει πολύ σεξ."
Κέτι Μπέκινσεϊλ
Βρετανίδα ηθοποιός

24. "Υπάρχουν δύο πράγματα που σηκώνονται κάθε πρωί. Το ένα από αυτά είναι ο ήλιος."
Τόμας Τζεράιτι
Αμερικάνος σεναριογράφος

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Δονητές: Όλη η (επιστημονική) αλήθεια

Πόσες γυναίκες και άντρες τον χρησιμοποιούν και για ποιο λόγο ο καθένας; Μάθετε όλα όσα δεν ξέρατε μέχρι τώρα για τη χρήση του... δονητή!



Mέχρι πρόσφατα, δεν υπήρχαν πολλές έρευνες σε σχέση με τους... δονητές. Συνήθως οι έρευνες γίνονταν από ανθρώπους που ήθελαν να μας πείσουν να τους αγοράσουμε, δηλαδή δεν είχαν διεξαχθεί ανεξάρτητες μελέτες.

Όμως, τώρα, μια νέα μελέτη του Indiana University μας δίνει λεπτομερείς αναφορές σχετικά με τη χρήση του δονητή και τους ανθρώπους. Παρακάτω μπορείτε να δείτε όλα τα συμπεράσματα και τα ποσοστά που ανακάλυψαν οι ερευνητές του πανεπιστημίου...

1. Το 50% των ερωτηθέντων παραδέχτηκαν ότι έχουν χρησιμοποιήσει κάποια στιγμή δονητή. Από τα δύο φύλα, το 52% ήταν γυναίκες και ένα 45% άντρες.

2. Οι γυναίκες δήλωσαν ότι στο 46% των περιπτώσεων τον χρησιμοποιούν για την αυτοϊκανοποίησή τους και στο 37% κατά τη διάρκεια του σεξ.

3. Οι άντρες τον χρησιμοποιούν για τα προκαταρκτικά (40%), ενώ μόλις ένα 17% είπαν ότι τον έχουν χρησιμοποιήσει για αυτοϊκανοποίηση.

4. Από τους άντρες που τον έχουν χρησιμοποιήσει, το 67% το έκανε "για πλάκα", το 40% για να βοηθήσουν την παρτενέρ τους να έρθει σε οργασμό και το 7% ομολόγησε ότι βοήθαει εκείνους να τελειώσουν.

5. Η πλειοψηφία των ατόμων αυτών, δήλωσε, ότι με τη χρήση του δονητή, έχουν λιγότερες σεξουαλικές δυσλειτουργίες.

6. Ένα άλλο στοιχείο που αποκαλύφθηκε από την έρευνα αυτή είναι ότι οι γυναίκες που έχουν δοκιμάσει το δονητή έχουν περισσότερες πιθανότητες να επισκεφτούν γυναικολόγο σε σχέση με αυτές που δεν το έχουν κάνει ποτέ.

7. Οι περισσότεροι από τους χρήστες, καθαρίζουν μετά τη χρήση το δονητή τους, αλλά ένα 20% των αντρών και ένα 14% των γυναικών, ανέφεραν ότι δεν τον καθαρίζουν ποτέ! Το 60% των γυναικών και το 53% των αντρών τον καθαρίζουν πριν και μετά τη χρήση.

8. Το 71,5 % των γυναικών δήλωσε ότι δεν είχε ποτέ "παρενέργειες" από τη χρήση του δονητή, ενώ ένα 10% είχε ενοχλήσεις στην περιοχή και μόνο ένα 3% είχε πονέσει.

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Τελικά περπατήσαμε στο φεγγάρι;

Στις 20 Ιουλίου του 1969 οι πρώτοι άνθρωποι, ο Neil Alden Armstrong και ο Edwin Eugene ‘Buzz’ Aldrin, είχαν φτάσει επιτέλους στο λυχνάρι που φωτίζει κάθε βράδυ τους ουρανούς της Γης μας. Η αποστολή Apollo 11 ήταν η πρώτη επανδρωμένη αποστολή που προσσεληνώθηκε στο Φεγγάρι. Ήταν η πέμπτη διαστημική πτήση του ανθρώπου, ενταγμένη στο σχέδιο Apollo και το τρίτο ανθρώπινο ταξίδι στη Σελήνη. Ωστόσο, το τεράστιο αυτό ανθρώπινο κατόρθωμα αμφισβητείται από μια μερίδα ατόμων. Οι συνωμοσιολογικές θεωρίες που σχετίζονται με την προσσελήνωση του Apollo 11 αφορούν σε ισχυρισμούς ότι όλα ή κάποια στοιχεία από την προσσελήνωση του Apollo είχαν κατασκευαστεί ως ψεύτικες αποδείξεις από τη NASA και πιθανόν από άλλες εμπλεκόμενες οργανώσεις.



Κάποιες ομάδες όπως και μεμονωμένα άτομα έχουν αναπτύξει διάφορες θεωρίες στις οποίες ισχυρίζονται πως οι αστροναύτες του Apollo δεν έφτασαν ποτέ στο Φεγγάρι και πως η όλη υπόθεση είχε σκηνοθετηθεί από τη NASA. Για την υποστήριξη αυτών των ισχυρισμών επικαλούνται διάφορα στοιχεία που θεωρούν πως αποδεικνύουν ότι η προσσελήνωση είχε σκηνοθετηθεί και πως αποτέλεσε μια μαζική εξαπάτηση της ανθρωπότητας. Στη συνέχεια θα δούμε μερικά από τα αναφερόμενα στοιχεία και πως αυτά αντικρούονται. Για πολλούς, απομένει το ερώτημα: Τελικά, περπατήσαμε στο Φεγγάρι;

1.Η σημαία που ανέμιζε
Σύμφωνα με τον ισχυρισμό αυτό, η αμερικάνικη σημαία που είχε καρφωθεί στην επιφάνεια της Σελήνης ανέμιζε, πράγμα που ήταν αδύνατο χωρίς την ύπαρξη ατμόσφαιρας. Ωστόσο, η σημαία δεν κινείται σε όλα τα βίντεο, παρά σε εκείνο στο οποίο την είχε αγγίξει ο Neil Armstrong ή ο Buzz Aldrin. Στη συνέχεια, η έλλειψη ατμόσφαιρας και τριβής σταμάτησε την κίνησή της γρήγορα, όπως θα γινόταν και στη Γη. Εάν κινούνταν, θα έπρεπε να συνεχίζει να κινείται. Δε χρειάζεται αέρας, δηλώνει ο Doug Millard του Μουσείου Επιστήμης στο Λονδίνο.

2.Οι σκιές που μετακινούνται
Οι φωτογραφίες από την προσσελήνωση του Apollo 11 δείχνουν σκιές αντικειμένων στην επιφάνεια της Σελήνης που βρίσκονται σε διαφορετικές γωνίες. Φαίνεται σα να υπήρχαν πολλαπλές πηγές φωτός, όπως σε ένα στούντιο που γίνονται τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά γυρίσματα. Σύμφωνα με την αντίθετη άποψη όμως, η χαμηλή θέση του Ηλίου και η ανωμαλία της σεληνιακής επιφάνειας μπορούν να διαστρέψουν τις γωνίες των σκιών στις εικόνες. Αλλά εάν υπήρχαν πολλαπλές πηγές φωτός, γιατί κάθε αντικείμενο να έχει μόνο μια σκιά κι όχι περισσότερες; Το Φεγγάρι είναι ένα άγνωστο μέρος και οι άνθρωποι που εγείρουν τέτοια ερωτήματα απλά δεν βρίσκονται στη θέση να σχολιάσουν εμπεριστατωμένα σχετικά με το τι θα έπρεπε να περιμένουμε εκεί, τονίζει ο Millard. Μόνο 12 άτομα έχουν πάει εκεί και ξέρουν τα πράγματα από πρώτο χέρι.

3.Οι φωτογράφοι φαντάσματα
Οι φωτογραφίες που πάρθηκαν με τους αστροναύτες να φτάνουν στη Σελήνη και να φεύγουν από αυτή θα έπρεπε να έχουν κάποιον άνθρωπο να τις τραβάει με μια κάμερα. Αλλά, το μικρό πρώτο βήμα που έκανε ο Armstrong θα μπορούσε να είχε τραβηχτεί από μια κάμερα που βρισκόταν στην εξωτερική πλευρά της σεληνακάτου. Και επίσης, οι φωτογραφίες από την άφιξή του οι οποίες είχαν τραβηχτεί από μακριά ανήκουν στην πραγματικότητα στον Aldrin και τραβήχτηκαν από τον Armstrong. Ακόμα, κάμερες απόστασης που είχαν αφεθεί στη Σελήνη μπορούσαν με ευκολία να παρακολουθήσουν την αναχώρηση των αστροναυτών.

4.Η φονική ακτινοβολία
Οι αστροναύτες του Apollo δε θα μπορούσαν να έχουν ταξιδέψει στη Σελήνη, καθώς μια γιγάντια ζώνη από θανατηφόρα διαστημική ακτινοβολία θα τους είχε εξοντώσει. Σύμφωνα με τον Millard, οι επονομαζόμενες ζώνες Van Allen, όπου το μαγνητικό πεδίο της Γης συλλέγει την ηλιακή ακτινοβολία, θα ήταν επικίνδυνες μόνο εάν οι άνθρωποι ήταν εκτεθειμένοι σ' αυτές για αρκετές ημέρες. Αλλά η βόλτα των αστροναυτών κράτησε μόνο λίγες ώρες και η ακτινοβολία που δέχτηκαν δεν ήταν περισσότερη από αυτή μιας απλής ακτινογραφίας. Μπορείς να περάσεις μέσα από αυτήν με αρκετή ασφάλεια, φτάνει να μην εκτεθείς για πολύ χρόνο, σχολιάζει ο Millard.

5.Η φλόγα που έλειπε
Ένα άλλο στοιχείο υπέρ των συνομωσιολογικών θεωριών αναφέρεται στην απουσία φλόγας καυσαερίων από τη σεληνιακή υπομονάδα της σεληνακάτου όταν έφυγε από το Φεγγάρι. Θεωρούν, ότι επρόκειτο για ένα κατασκευασμένο μοντέλο που το τραβούσανε με ένα συρμάτινο καλώδιο. Αλλά η κεντρική ρουκέτα (Saturn V) έκαιγε υγρό οξυγόνο και κηροζίνη στην εκτόξευσή της, κάτι που προκαλεί μια πύρινη δέσμη. Δεν ίσχυε το ίδιο και με το όχημα που προσσεληνώθηκε και το οποίο χρησιμοποιούσε τετροξείδιο του αζώτου και Aerozine 50, τα οποία δεν προκαλούν αυτού του είδους την καύση. Τα προωθητικά του αέρια ήταν διαφανή.

6.Η απουσία αστεριών
Το διάστημα είναι γεμάτο με αστέρια. Πως συνέβη και δεν εμφανίστηκε κανένα από αυτά στις φωτογραφίες που πάρθηκαν στο Φεγγάρι; Οι αστροναύτες πήραν φωτογραφίες από φωτισμένα αντικείμενα που ήταν λευκά και έλαμπαν. Σε τέτοιες συνθήκες οι κάμερες χρειάζονται μικρό χρόνο έκθεσης και στενό διάφραγμα φακού, κάτι που καθιστά αδύνατο να αποτυπώσουν αμυδρά αντικείμενα που βρίσκονται στο φόντο. Ο φωτογράφος της Guardian, Graeme Robertson, αναφέρει: Θα είχαν χρησιμοποιήσει μια πραγματικά γρήγορη ταχύτητα κλείστρου, έτσι καθετί στο φόντο θα ήταν απλά μαύρο.

7.Η πλαστή πατημασιά
Οι διάσημες πατημασιές στη σεληνιακή επιφάνεια χρειαζόντουσαν υγρασία στο έδαφος για να σχηματιστούν. Σε διαφορετική περίπτωση θα αποσχηματιζόντουσαν όπως γίνεται στη στεγνή άμμο. Ωστόσο, η σκόνη του Φεγγαριού έχει διαφορετικό μέγεθος και σχήμα από την άμμο και δε χρειάζεται υγρασία για να συγκρατήσει ένα συμπιεσμένο σχήμα. Πολλές σκόνες στη Γη μπορούν να συμπεριφερθούν με τον ίδιο τρόπο. Αν περπατήσει κανείς σε πούδρα (ταλκ) θα το διαπιστώσει.

8.Το μπουκάλι της coca cola
Μια γυναίκα από την Αυστραλία, γνωστή ως Una Ronald, ισχυρίστηκε πως είδε ένα μπουκάλι αναψυκτικού να πετιέται τυχαία στην επιφάνεια της Σελήνης κατά τη διάρκεια της προσσελήνωσης του Apollo 11. Έτσι, πιθανότατα η όλη αποστολή είχε κινηματογραφηθεί σε ένα στούντιο. Η επονομαζόμενη Una, εάν υπάρχει αυτό το πρόσωπο, είδε κάτι που ο υπόλοιπος κόσμος που παρακολουθούσε δεν πρόσεξε καν και δεν έχει παραμείνει ούτε ένα στοιχείο σχετικά με το συμβάν αυτό. Δε μοιάζει και τόσο να είναι πραγματικότητα.

9.Η μάρκα στον βράχο
Ένας βράχος από τη Σελήνη που φωτογραφήθηκε στη μεταγενέστερη αποστολή του Apollo 16 είναι σημαδεμένος με ένα 'C', κάτι που δείχνει πως η όλη υπόθεση ήταν σκηνοθετημένη. Αλλά το C αυτό δεν εμφανίζεται στα αυθεντικά αρνητικά ή στις εκτυπώσεις της NASA. Κάτω από κοντινή μεγέθυνση, μοιάζει σαν τρίχα ή κάποια ίνα που παρεμβλήθηκε σε μια μεταγενέστερη ανατύπωση.

10.Η συγκάλυψη από το Hubble
Η NASA θα μπορούσε τέλος, να σταματήσει όλους τους συνομωσιολογικούς ισχυρισμούς για την προσσελήνωση, απλά χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και παίρνοντας φωτογραφίες από τον εξοπλισμό που είχε παραμείνει στην επιφάνεια της Σελήνης. Αλλά κι αυτός ο ισχυρισμός καταρρίπτεται από όσους αντιστρατεύονται τις θεωρίες περί σκηνοθετημένης προσσελήνωσης. Το Hubble μας έχει προμηθεύσει με καταπληκτικές εικόνες από γαλαξίες, σούπερ νόβα και νεφελώματα που είναι όμως όλα τεράστια σε μέγεθος. Το μεγαλύτερο κομμάτι από κάποιο ανθρώπινα κατασκευασμένο αντικείμενο που θα βρισκόταν στη Σελήνη είναι η εξέδρα προσσελήνωσης που δεν ξεπερνά τα 10 μέτρα. Ένα τέτοιο μέγεθος είναι πολύ μικρό για να γίνει ορατό από το Hubble.

Αυτά λοιπόν ήταν 10 από τα γνωστότερα επιχειρήματα υπέρ του ισχυρισμού για την σκηνοθετημένη προσσελήνωση του 1969. Παρουσιάστηκαν μαζί με τα αντεπιχειρήματά τους. Πειστικά ή όχι, η όλη συζήτηση έχει ξεσηκώσει το ενδιαφέρον χιλιάδων οπαδών της συνομωσιολογίας. Τόσο οι ισχυρισμοί όσο και τα αντεπιχειρήματα χρειάζονται πιθανότατα περαιτέρω μελέτη ώστε να διαμορφώσει κανείς τη δική του άποψη.

Διαβάστε όλη την ανάρτηση

Αφιέρωμα στην Δημήτρη Μητροπάνο

Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στα Τρίκαλα τον Απρίλιο του 1948 και πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 16 του χρόνια, καθώς διωκόταν για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Στην ίδια ηλικία ξεκινά την καριέρα του στο τραγούδι, δίπλα στο Γιώργο Ζαμπέτα, τον οποίο μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Οπως έχει δηλώσει, «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα». Το 1966 ο Μητροπάνος συναντιέται για πρώτη φόρα με τον Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρι δίσκο, με το τραγούδι "Θεσσαλονίκη". Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού "Χαμένη Πασχαλιά", το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.



Στην πορεία που χάραξε στο δρόμο του τραγουδιού, το 1972 είναι ένας σημαντικός σταθμός. Το 1972 ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο Ηρώδειο με την Δήμητρα Γαλάνη και την σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου για δυο μουσικές βραδιές στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.

Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Καλδάρας, Μουσαφίρης ("Εμείς οι δυο" κ.α.), Νικολόπουλος ("Πάρε Αποφάσεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου), Σπανός ("Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό") ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του '80.

Η συμμετοχή του σε δίσκους των Λάκη Παπαδόπουλου (με το τραγούδι "Για να σ' εκδικηθώ") και Νίκου Πορτοκάλογλου ("Κλείνω κι έρχομαι") αναδεικνύουν εκείνη την εποχή την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του και προαναγγέλουν μια στροφή στον τρόπο ερμηνείας του, που θα οδηγήσει σε μια σειρά από δίσκους που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού. Οι συνεργασίες με το Μάριο Τόκα και το Φίλιππο Γράψα ("Η εθνική μας μοναξιά" και "Παρέα με έναν ήλιο") συνδυάζουν τη λαϊκή υφή και συναίσθημα με τη πιο βαθιά έννοια στίχων και τη χρησιμοποίηση λέξεων πιο επιτηδευμένων. Παράλληλα, η απήχηση των τραγουδιών στην κοινωνία και η εμπορική επιτυχία αναδεικνύουν αυτές τις δημιουργίες ως εργαλεία αλλά και συμπτώματα της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.


Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο με τον δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη, αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο "έντεχνες" διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.

Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τις τελευταίες δουλειές του Θεσσαλού αοιδού, ξεχωρίζει το "Πες μου τ' άληθινά σου σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους Ελεάνας Βραχάλη και Νίκου Μωραΐτη, αλλά και η ζωντανή ηχογράφηση "Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο", από το πρόγραμμα - ωδή στον εθνικό χορό της Ελλάδας μαζί με τους Θέμη Αδαμαντίδη και Δημήτρη Μπάση.









Διαβάστε όλη την ανάρτηση